Οι ματιές μας άστραψαν
σ’ αυτή τη συνάντησή μας.
Πέσανε τα δάκρυα της αστραπής
και πυρώσανε τις καρδιές μας.
Ολοκαύτωμα του έρωτα,
που χωρίς σταματημό
τις σαΐτευε και σε χορό τις έσερνε.
Όλα στροβιλίζονται,
ίλιγγος μας λούζει
και πισωπατούμε τρικλίζοντας.
Δεν είπαμε λόγια…
Φύγαμε βιαστικά-τρομαγμένοι,
βακχευμένοι στην καρδιά.
Χάσαμε το δρόμο μας.
Σε άλλα μονοπάτια μπλεχτήκαμε.
Ονειροπολούσε η καρδιά
και τα βήματά μας οδηγούσε.
Φοβηθήκαμε το ερωτικό σκίρτημα,
το πρωτόγνωρο αστροπελέκι.
Άνοιξαν τα παραθυρόφυλλα της καρδιάς,
σαν ανοιξιάτικα λουλούδια
στο πρωινό φιλί του ήλιου,
και μεθυστική ευωδιά ξεχύθηκε
από τον παρθένο έρωτα…
Τρικλίζουν τα πόδια μου,
κάθε φορά που περνώ απ’ αυτό
το πρώτο της ματιάς μας συναπάντημα.
Και πάντα παίρνω το λάθος μονοπάτι,
που τράβηξες ξεμακραίνοντας.
Ακολουθώ το άρωμά σου.
Ψάχνω…
Στην κάθε γωνιά ελπίζω…
Βόλος 14-12-2019. Ηλ. Καλλές.
