Ο Κωνσταντής, ήρωας της υπόθεσης, ζώντας, κατά την μετεμφυλιακή περίοδο, μέσα στη φτώχια και τη δυστυχία είχε ανησυχίες για το μέλλον του και τα έβαζε με όλους και όλα. Πολύ περισσότερο τα έβαζε με τους ξενομερίτες και εκφραζόταν αρνητικά σε κάθε ευκαιρία. Αργότερα έφυγε στην Αυστραλία και με αλλαγμένη νοοτροπία άρχισε αγώνα για συνύπαρξη, ανθρωπισμό, αλληλεγγύη ,συμπαράσταση και αναγνώριση των δικαιωμάτων χωρίς διακρίσεις.
Τον αγώνα του αυτόν τον συνέχισε και με την επιστροφή του στην Ελλάδα μέσα σε ένα κλίμα οικονομικής κρίσης και προσφυγιάς και κατόρθωσε να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων και πολλοί να συμπαραταχθούν. Αγώνες για τον κατατρεγμένο άνθρωπο χωρίς διακρίσεις, χωρίς χρώματα.