Φύσαγε δυνατά εκείνη τη νύχτα.
Νύχτα παγερή κι ασπροντυμένη,
που σ’ έκανε να αναζητάς καταφύγιο,
για να μπορέσεις να αντισταθείς την άλλη μέρα,
που δεν την διακρίνεις απ’ της νυχτιάς τον ερχομό.
Όλα σου γνέφουν και σου μιλούν
για τον τριγύρω χαλασμό.
Μα εσύ, καρφωμένος εκεί στη ράχη,
περιμένεις- περιμένεις τον εχτρό,
που ζήτησε τη ζωή σου,
κι αντιστέκεσαι με τη σκέψη
πως τουλάχιστον ζεις ελεύθερα.
Αυτό σε κάνει γίγαντα
κι αντιπαλεύεις με τα στοιχειά
και με τους ανθρώπους.
Στέκεσαι ολόρθος σαν αγέραστο βουνό,
αμετακίνητος, σταθερός.
Μόνο τα μάτια σου γυρίζεις
εδώ κι εκεί και ψάχνεις…
ψάχνεις να βρεις……..
Να βρεις κάτι που θα σε ξεκουράσει,
που θα σου μιλήσει στην ψυχή.
Δεν κρυώνεις κι ας είναι παγωνιά.
Έχεις τη ζεστασιά που σου φέρνει
όλη η Ελλάδα, που’ χεις μπροστά σου.
Τι ιδανική στιγμή να είσαι
τ ό σ ο Μ ε γ ά λ ο ς!.
Η.Κ
Βόλος,14-10-1977..
