Χαμόγελο κελαρυστό,
φιλί απάν ‘στο βράχο,
εσένα μες στην αγκαλιά
θέλω μονάχα να’ χω.
Δρυίδες σε μένα γνέφουνε
με λικνιστό το σώμα,
πλεξούδες έχουν τα μαλλιά,
φιλούν γυμνό το σώμα.
Το πέπλο πλένουν στο νερό,
στη φυλλωσιά τ’ απλώνουν
και με γοργό το βήμα τους
στο ξέφωτο ξαπλώνουν.
Με τις αισθήσεις απλωτές,
με αγκαλιά τη φύση
στη ρεματιά ξεχάστηκα
απ΄το πουρνό στη δύση.
Βόλος, 26-04 -2015. Η.Κ.
