Η χαρά,το κέφι η υγεία και η αγάπη να πηγαίνουμε σεργιάνι μαζί με την πανσέληνο απόψε που δρομάει.
Απάν’ στη ράχη η ματιά,
στη θάλασσα ριγμένη,
φουρτούνα μέσα της βαθιά,
εσένα περιμένει.
Άλλος σε βράχια κάθεται
κι άλλος σε καράβι,
ανάστα μέσα η καρδιά
πανσέληνος για να ‘ βγει.
Στου Παρθενώνα την ποδιά,
στης θάλασσας την άμμο
όλος ο κόσμος προσδοκά
να δώσεις το σινιάλο.
Αύρα χρυσή χαϊδευτική
σε κόρης περιλαίμι,
στον κόρφο ρίχνεις τη ματιά,
γυρίζεις σαν ανέμη.
Ανασκιρτάει η καρδιά,
το στήθος αντριεύει…
Χαμογελά ο έρωτας,
εκείνη σαϊτεύει.
Ο καπετάνιος σε φορά,
πυξίδα του να σ’ έχει,
να μη φοβάται το βοριά,
σε ξέρα να μην πέσει…
Από ψηλά οι άγγελοι
ερωτικά κοιτάνε..
‘ έρωτας, λένε, η ζωή…’
μα ‘ κείνη δε μας φτάνει!..
Παντού σκορπίζεις τη ματιά,
η αύρα σύντροφός σου,
ένα πλατύ χαμόγελο
απάν ‘ στο πρόσωπό σου.
Τ ‘ αγρίμια ξεθαρρεύουνε,
απ’ το γιατάκι βγαίνουν,
έρωτα θέλουν στη στιγμή ,
το σύντροφο γυρεύουν.
Νεράιδες στήνουνε χορό,
τα πέπλα τους κρεμάνε
και στο νερό του ποταμιού
ολόγυμνες βουτάνε…
Ο πιστικός σταυρόκατσε
και τη τζαμάρα παίζει.
Βραχνά, πνιχτά τραγούδια του
τον έρωτα ζηλεύει.
Μεσουρανίς όταν βρεθείς,
τα μάτια στυλωμένα
σε καθηλώνουν, σε κρατούν,
σε βόστρυχους πλεγμένα.
Ζερβά τους είναι παρελθόν
και το παρόν στη μέση.
Και στα δεξιά τα όνειρα
ζητάνε κάποια θέση.
Το φως σου το ουράνιο
στις φλέβες μας δρομάει…
Είναι υπόσχεση ζωής,
το σκότος δε μετράει!
Βόλος 27-8-2018. Ηλ. Καλλές
