Φύλλα εδώ τροχήλατα
και φύλλα παραπέρα
τα πρώτα τα μηνύματα
σε Φθινοπώρου μέρα.
Γεμίσαν τα παρτέρια μας,
στοιβάχτηκαν στον τοίχο,
κλαδιά παντού σκορπίστηκαν
σε κάθε αγέρα ήχο.
Ανάκατα παλεύουνε
στον γυρισμό του δρόμου,
ματώσανε τα χείλη τους,
απομεινάρια τρόμου.
Σκύβω τώρα, τα χαϊδεύω,
ανασαίνουνε βαριά,
το κεφάλι τους σηκώνουν,
με ολόθολη ματιά.
Ένας κύκλος η ζωή,
έχει τέλος κι αρχή.
Μία μπόρα μόνο φτάνει,
την ανάσα της τη χάνει.
Όλα είναι μετρημένα
από άλλον ζυγισμένα.
Δε γνωρίζουμε το ζύγι
κι ο χρόνος μας γυρίζει.
Άλλα δίνεις, άλλα παίρνεις,
κυνηγάμε τη στιγμή…
Τι γυρεύεις; Τι τα θέλεις;
Τέτοια είναι η ζωή!..
Βόλος,8-11-2018.Η.Κ.
