Δάκρυ στο μάτι,
όνειρα θαμπά,
τροχοί πεσμένοι,
φώτα σβηστά.
Μνήμες φευγάτες
άλλου καιρού,
ελπίδες ισχνές,
πληγές παντού.
Μάτι δικό του
σε κύκλο δεμένο,
δάκρυ δικό μου
αντίκρυ στημένο.
Σπασμένα φτερά,
όνειρα γυρτά
μες στο λιοπύρι,
δαρτά στο βοριά.
Σταθμός βουβός,
κλαυθμός, οδυρμός,
χωρίς επιβάτες,
τρανός χαλασμός.
Γέλια παιδιών
δική του χαρά,
κοφτή ανηφόρα
στις Μηλιές ψηλά.
Φύλλο κισσού,
σταγόνα βροχής,
δροσιά στο στόμα,
πληγή κλειστή.
Βαθιά ανάσα,
σπλάχνα καυτά,
λαχτάρα γέρου
κι ο νους στα παλιά.
Μουτζούρης περνά
μια βόλτα κι εγώ,
αγκαλιά δική του
πολύ νοσταλγώ.
Βόλος, 2 Αυγούστου 2015
(Άγιος Λαυρέντιος).
