Ποτέ μη λες πως τράνεψες,
πως γνώρισες τον κόσμο.
Είσαι και συ πολύ μικρός
πάνω στον ίδιο δρόμο!..
Όσο κι αν λες πως η στροφή
στ’ αγνάντιο τελειώνει
βγαίνει μπροστά ανήφορος
κι όλο μεγαλώνει……
Αγνάντια απ’ το διάσελο
ψηλάφισε τη φύση.
Κοίτα τα μάτια του ουρανού
σε τούτο το μεθύσι.
Απ’ το ποτήρι της ζωής,
π’ αδιάκοπα κυλάει,
πάρε και συ το μερτικό.
Η ανηφόρα….πάλι.
Βόλος, 10-3-1982.
