Στου δρόμου την αρχή
σε αντάμωσα.
Φλογάτη ήσουνα πνοή,
βαθιά στα σωθικά μου μπήκες.
Αναστατώθηκα.
Ήταν η αρχή…
Ανάσα δική μου εσύ.
Ανάσα μια, δυο ζωές…
Πήραμε δρόμο μακρινό
με υποσχέσεις πολλές
και θυσίες άλλες τόσες.
Η ανάσα μας καυτή,
πυρακτωμένη μας συνοδεύει
σε δρόμο με οάσεις.
Τις απολαύσαμε,
τις χαρήκαμε…
Είχαμε κι άλλο δρόμο.
Οι έγνοιες διαφορετικές,
αλλιώτικοι οι σκοποί.
Ένα αστραπόβροντο μηνάει.
Συνεχίζουμε…
Στ’αγνάντιο ξαναχτυπά.
Η καταιγίδα φτάνει..
Κόπηκε η ανάσα σου η φλογερή .
Διπλώθηκα στα δύο.
Κόντυνε η ανάσα μου,
ξεθώριασε η ζωή μου.
Βόλος,24-11-2010
